Twilight saga: Morgenrood

[Clémence']

Hallo allemaal,
Vandaag, 16 April, komt de Nederlandse versie van het laatste boek van de Twilight saga uit. Morgenrood. Ik heb het eerste hoofdstuk al kunnen lezen en het leek me leuk om een vervolg te schrijven van Eclips. Alle teksten die ik geschreven heb staan in zwart, ga niet lollig doen om jou tekst ook zwart te maken. Hier onder zie je een beschrijving:

Bella Swan heeft een roerig jaar vol verleidingen, verlies en strijd achter de rug en staat nu voor het ultieme keerpunt. Ze wordt verscheurd door haar intense passie voor Edward enerzijds en haar grote vriendschap met Jacob anderzijds. Kiest ze voor de duistere maar verleidelijke wereld van de onsterfelijken, of besluit ze toch een volledig menselijk en dus sterfelijk leven te leiden? Bella is de schakel geworden in het eeuwigdurende conflict tussen de weerwolven en de vampiers. Haar keuze bepaalt het lot van beide stammen. Morgenrood is het verbazingwekkende slot van het passionele en meeslepende liefdesverhaal van Bella en Edward, dat begon met Twilight, Nieuwe maan en Eclips. In Morgenrood worden de geheimen en mysteries van deze adembenemende serie eindelijk onthuld.

xx

P.S: als jullie mijn dagboek van het verloop van het verhaal willen lezen ga dan naar www.morgenrooddagboek.tumblr.com

[E.]

Ik heb het boek zelf nog niet gelezen, want ik wacht natuurlijk op jouw vervolg! =)

[Clémence']

Hoofdstuk 1: Verloofd

Niemand kijkt naar je, zei ik bezwerend tegen mezelf. Niemand kijkt naar je. Niemand kijkt naar je.
Maar omdat ik ook tegen mezelf niet overtuigend kon liegen, moest ik het
toch even controleren.
Ik stop bij de stoplichten en zet mijn richtingaanwijzer aan.
Edward is uit jagen dit weekend dus ik had lang genoeg om over alles na te denken.
In mijn fijnste droom was al dat bruiloftsgedoe achter de rug. Voorbij. Meteen
verdrongen en vergeten.
We waren met z’n tweetjes, Edward en ik. De plek was nog niet duidelijk en
veranderde telkens – van een nevelig bos naar een bewolkte stad naar een koude
poolnacht – omdat Edward niet wilde zeggen waar onze huwelijksreis naartoe
ging. Maar het maakte me niet bijster veel uit wáár het precies was.
Edward en ik waren samen, en ik had me aan alle punten van mijn deel van
ons compromis gehouden. Ik was met hem getrouwd. Dat was het voornaamste.
Maar ik had ook al zijn buitensporige cadeaus aangenomen en ik stond, ook
al had dat geen enkele zin, voor het komend studiejaar ingeschreven bij Dartmouth.
Nu was het zijn beurt.
Voor hij me in een vampier veranderde – zíjn deel van het compromis –
moest hij nog één afspraak nakomen...
Het groene licht van het stoplicht sprong op groen. Ik sloeg rechtsaf het parkeerterrein
op. Ik parkeer mijn nieuwe auto. Jammer genoeg heeft mijn rode chevy truck het niet
gehaald. Edward wilde perse dat ik een auto had dus had hij me dit ding cadeau gegeven.

Ik dacht aan de dag dat ik mijn moeder vertelde dat ik verloofd was met Edward. Het
was warm en Edward had zijn gewoonlijke zwarte zonnebril op en een honkbalpetje
tegen de zon. We liepen naar mijn moeders huis in Phoenix en vertelde het haar.
'Nou, Bella,’ had Renée gezegd nadat ik met horten en stoten het onmogelijke
over mijn lippen had gekregen: ‘Mam, ik ga met Edward trouwen.’ ‘Ik vind het
wel een beetje vervelend dat je me het pas zo laat vertelt. De vliegtickets worden
er niet goedkoper op, hoor. O,’ had ze gepiekerd. ‘Denk je dat Phils gips er tegen
die tijd al af is? Het staat zo stom op de foto’s als hij geen smoking aanheeft…’
‘Wacht even, mam,’ had ik vol verbazing gestameld. ‘Hoe bedoel je, dat ik het
pas zo laat vertel? Ik ben pas net ver… ver…’ Het was me niet gelukt het woord
‘verloofd’ uit te spreken. ‘Ik heb alles vandaag pas geregeld, hoor.’
‘Vandaag? Echt? Goh. Ik dacht…’
‘Wat dacht je? En wannéér dacht je dat?’
‘Nou, toen jullie in april bij me langskwamen had ik al het idee dat jullie er helemaal
klaar voor waren, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik ken je langer dan vandaag,
lieverd. Maar ik heb niets gezegd, want ik wist dat dat toch geen nut zou
hebben. Wat dat betreft ben je net als Charlie.’ Ze had een berustende zucht geslaakt.
‘Als jij eenmaal iets in je hoofd hebt, valt er geen land meer met je te bezeilen.
En net als Charlie kom jij niet meer terug op je beslissingen.’
En toen zei ze iets waarvan ik nooit gedacht had dat ik het mijn moeder ooit
zou horen zeggen.
‘Jij maakt niet dezelfde fout als ik, Bella. Je klinkt doodsbenauwd, en dat komt
vast doordat je bang bent voor mij.’ Ze had gegiecheld.

[E.]

Super, ik ga het volgen <3
Meer? =)

[Clémence']

Ik was inderdaad bang. Meer banger dan voor weerwolven en vampiers.
Edward en ik hadden zo’n haast omdat ik verdorie elke dag dichter bij de negentien
kwam, terwijl Edward al meer dan negentig jaar zijn volmaakte zeventienjarige
zelf bleef. Wat mij betreft was dat niet meteen reden voor een huwelijk, maar de
bruiloft was onderdeel van de uitgebreide, ingewikkelde overeenkomst die Edward
en ik hadden gesloten om bij het punt uit te kunnen komen waar we nu bijna
waren aanbeland: mijn transformatie van sterfelijk naar onsterfelijk.
Ik loop de supermarkt in en haal de benodigde dingen uit het vak. Ik voelde de
ogen in mijn rug branden. Waarom moest ik nou trouwen met een Cullen en van die
dure cadeau's krijgen zodat ik voorschud loop in de stad? 'Omdat ik van Edward hou.'
hoorde ik een stemmetje in mijn achterhoofd zeggen. Ja ik hou zielsveel van hem..
zoveel dat ik er alles voor wil opgeven. Menselijk… en hartstochtelijk verliefd.
Even dacht ik niet meer aan het hele bruiloftscircus waarin ik al
veel te snel mijn kunsten zou moeten vertonen. Ik was niet bang meer dat ik
over mijn sleep zou struikelen of op het verkeerde moment zou gaan giechelen,
ik maakte me geen zorgen meer over dat ik te jong was, en ook niet over de starende
toeschouwers, en zelfs niet over de lege stoel waar mijn beste vriend zou
moeten zitten.

[E.]

Meeerrr!! <3

[lalalanubis]

leuk (=

[aninkatjee]

Tof!
MEER!

[Clémence']

IK STOP EVEN MET DIT VERHAAL.. IK HEB NOG NIET VEEL GESCHREVEN MAAR.. IK MOET EVEN EEN RUSTPAUZE NEMEN.

[lucienisthebest]

TWILIGHT =D