Dorien The Teenage Witch

[Starbucks]

Hallo allemaal.
Dit verhaal heb ik al even op een andere site, namelijk Quizlet.
Het is op het begin een beetje vaag en helemaal niet zo goed geschreven maar ik hoop dat jullie het toch leuk vinden!


"Dorien Spellman is een luxeleventje zonder magie niet gewoon, maar als haar moeder op een archeologische missie vertrekt naar een verre planeet zal ze toch moeten veranderen. Ze moet namelijk in gaan wonen bij haar nicht Sabrina en diens man (Harvey) die een sterveling is. Zij hebben een zoon, Pete die ook kan toveren. Sabrina probeert haar steeds af te leren magie te gebruiken in het openbaar maar ze vindt het niet zo gemakkelijk. Daarnaast wordt ze ook nog verliefd op de sterveling Josh, ze wordt de beste vriendin van zijn zus Ellen en ze krijgt af te rekenen met Carly, de populaire cheerleader."
Personages:
www.quizlet.nl/quiz/336685/personages-dorien-the-teenage--witch/results.php

Ik post meteen het eerste hoofdstuk!

[Starbucks]

Toen ik zeker wist dat mijn koffer volzat nam ik mijn kleinere rugzak. Aarde.. de aarde. Met allemaal stervelingen die niets van toveren kenden, laat staan dat ze wisten dat het bestond. En nu moest ik naar mijn nicht Sabrina, die al een man had. Ze hadden zelfs al een zoon. Blijkbaar moest ik ook naar "school". Een plaats waar je allemaal dingen leert. Waarvoor was dat voor nodig? Je kon toch gewoon een portie slimheid in je verstand toveren? Maar neen, ik mocht waarschijnlijk de helft van de tijd niet toveren. Ik knipte mijn vingers en daar stond ik dan; het huis van mijn nicht. Er zat een blonde jongen, dat moest Pete zijn. Snel stormde ik er naartoe. 'Ik ben Dorien' zei ik. 'Hoi, ik ben Pete' zei hij en stak zijn hand uit. Ik schudde het maar om hem te plezieren.

Dat jochie wist niet bepaald wat hij moest doen. Hij zat er wat te zitten, maar ik wist niet wat ik moest zeggen. 'Ken je al veel spreuken?' zei hij plots. 'Ik denk het' zei ik. 'Doe eens' 'Oke' zei ik. Ik nam de banaan die hij juist in zijn mond wou steken weg en wees met mijn vinger ernaar. De banaan werd recht. 'Een rechte banaan?' zei hij. 'Is dat al?' ging hij verder, lachend. Ik toverde zijn haar weg. 'Tover nu mijn haar terug' beval hij. 'Als je toch zo goed kunt spotten met mij, tover het dan zelf terug' zei ik. Sabrina kwam binnen. Ze keek eerst naar Pete en dan boos naar mij. 'Dorien' zei ze ontevreden. 'Oke, oke' zei ik en toverde met tegenzin zijn haar terug. Opgelucht aaide hij over zijn hoofd. 'Dorien, je bent hier nog maar een kwartier en Pete heeft al zijn haar verloren en teruggekregen, je moet leren magie niet te gebruiken als wraak' zei ze. 'Oké' zei ik. Dit zou nog leuk worden, dat jochie zou mijn hulpje en proefkonijn kunnen zijn. Want ik ben niet van plan de aarde zonder geweld te verlaten.

'Dorien' onderbrak Sabrina me tijdens mijn dagdroom. 'Ja' zei ik dromerig. 'Je kamer is boven, de kamer naast de badkamer' zei ze. 'Oké' zei ik. Ik flitste mezelf naar haar bovenverdieping. Snel ging ik naar de deur naast de badkamer. Er stond een saai bed. Tijd voor een spreukje. 'Geel en groen en wit en blauw, vul deze kamer met dingen waarvan ik hou' zei ik en toverde de saaie grijze kamer in een geweldige kamer. Ik hoorde alweer mijn naam dus ik flitste mezelf naar beneden. 'Dat mag je dus echt niet meer doen' zei Sabrina. 'Nou maar ik vind die trap niet leuk' zei ik. 'Op en af' zei Pete. 'Jij bent een op en af' zei ik. 'Wat?' zei hij. Harvey stond er ook al.

[Louise]

super

[Starbucks]

Dankje xDDD

[Starbucks]

'Luister, maandag begint de school voor jou en voor Pete. Daarom kunnen jullie misschien met elkaar optrekken' zei Harvey. 'Ik heb heus wel vrienden hoor' zei Pete pissy. 'En ik kan er maken' zei ik. 'Bedoel je echt maken?' zei Pete. 'Ja tuurlijk' zei ik sarcastisch. 'Je weet maar nooit na je mijn haar hebt laten verdwijnen' zei hij. Harvey keek verward. 'Vertel ik nog wel' zei Sabrina tegen Harvey. Ik wou weer naar boven gaan maar struikelde over een kat. 'Hé, wat doet dat ding in het midden van het huis?' zei ik boos. '"Dat ding" is Salem' ze Sabrina. 'Is ie nog steeds een kat?' vroeg ik verbaasd. 'Nog 37 jaren te gaan' zei hij. Ik nam hem op, ik vond poesjes wel leuk als ze niet in het midden van de weg lagen. Maar die dommerik begon te krabben. 'Auwch!' riep ik. 'Ik ben geen huisdier' snauwde hij. Dan ging ik toch maar naar mijn kamer.

Zodra ik binnen was in mijn kamer zocht ik in mijn koffer naar mijn spreukenboekje. Wat was dat? Daar schreef ik alle belangrijke spreuken in op met de tegenspreuken. En als indringers het boekje wouden opendoen zou het hen bijten want er zat namelijk op dat boekje zelf een spreuk. Het leefde eigenlijk, het ging af op de stem en een beetje op het uiterlijk, tuurlijk kon het niet zien, maar hij wist gewoon dat hij moest opengaan als ik het vast had. Ik zette snel een streepje bij de haarspreuk, omdat ik hem nog eens had gebruikt. Jaja, rare gewoontes had ik. En plots kwam dat joch weer binnen.

'Hé' zei hij. 'Wat?' vroeg ik geïrriteerd. 'Mijn moeder vraagt, aangezien je al zo veel spreuken onder de knie hebt of je me wilt helpen, lessen geven en zo' zei hij. 'Wat?' grijnsde ik. 'Ik heb je niet verstaan. Hij herhaalde het, maar dan veel luider. 'Ik zal erover nadenken' 'Dat hoeft niet hoor, mijn moeder wil je erover spreken' zei hij. Het eten was waarschijnlijk bijna klaar. Wat een saaie zaterdag. Ik zette de TV op die ik in mijn kamer had getoverd. 'Hé, ik herinner me deze kamer niet zo' zei Pete. 'Een beetje magie en alles is mogelijk' grijnsde ik. 'Wat? Jij gebruikt de hele tijd magie' zei hij. 'Tuurlijk, als je het kan gebruiken, moet je er toch van profiteren' zei ik sneaky.

Om eerlijk te zijn was de zondag daarna net zo saai, en Sabrina had me overtuigd om Pete soms lessen magie te geven. Ik bereidde mezelf voor op "school" en toverde nog veel meer in mijn kamer. Ik vond 'm nogal leeg...

[Starbucks]

School, de dag begon vroeg. Ik wist niet waarom hoor. Maar die Pete kwam me vroeg opwekken. Te vroeg. Dus vertrok ik met een rugzak waar een hoop oninteressante boeken en een lunchbox zaten naar school. Natuurlijk mocht ik me er niet naartoe toveren maar moest ik mee in die vermufte auto. Toen ik de schoolpoort binnenging met Pete liep hij meteen naar een jongen met zwart haar en een kliekje met andere jongetjes. Ik kende niet echt iemand in die school. En ik wou niet de hele tijd bij een groep jongens omdat ik Petes familie was. Ik was zo aan het nadenken dat ik botste tegen iemand. Juist op het moment dat ik wou beginnen met mijn preek keek ik hem in de ogen. Wow, dat was de mooiste sterveling die ik al gezien had. 'S s sorry' stotterde ik. 'Geeft niet' zei hij en liep verder. En ik mocht een heel jaar op hem kijken? Ik dacht dat ik "school" wel leuk zou vinden. Het eerste uur was Fysica en we moesten een labpartner zoeken. De jongen draaide zich om naar mij. 'Hoi, ik ben Josh' 'Hé ik ben Dorien' zei ik. 'Zou je misschien willen samenwerken met..' zei hij maar ik hoorde plots een meisjesstem zeggen 'Josh, wil je met mij samenwerken?'. Ik kon niets uitbrengen en was niet snel genoeg want dat wicht kwam bij Josh staan. Was dat zijn vriendinnetje of zo? Ik wou haar wel in een kikker veranderen. Spijtig kon ik dat niet doen hier. School bleek toch niet zo leuk te zijn. Omdat ik niemand vond om mee samen te werken ging ik bij het enigste overblijvende meisje zitten. 'Hey, ik ben Dorien' stelde ik me voor. 'Ik ben Ellen' zei ze. 'Mijn vriendinnen zitten allemaal in een andere klas' ging ze verder. 'Oei, ik heb hier nog niet echt vrienden' zei ik. 'We kunnen vrienden worden' zei ze blij. 'Goed idee' zei ik en deelde haar vreugde.

De rest van de dag ging ik met haar en haar groepje om. We konden het al snel goed met elkaar vinden. Ze praatte de hele tijd over een jongen die Thomas was maar altijd als ze hem aan wees was ik te laat en was hij al tussen de menigte verdwenen. En toen begon ik te praten over Josh. 'Wat is hij zo mooi' zei ik plots. 'Wie?' vroeg ze verbaasd. En ik wees naar hem. 'Die jongen met dat halflang bruin haar' zei ik. Een heel het groepje begon te lachen. 'Wat is er?' vroeg ik verward. 'Dat is mijn broer' zei Ellen. 'Meen je dat?' vroeg ik. 'Ja' zei ze. Daarna begon ze met de rest van het groepje te fluisteren. 'Hé wat is er?' vroeg ik. 'We kunnen hen misschien koppelen' hoorde ik Charlene zeggen. 'Ja!' zei Delilah. Toen ze klaar waren met hun roddelpers draaiden ze zich naar mij. 'Dorientje, wij gaan jou koppelen aan Josh' zei Ellen. 'Maar ik dacht dat hij al een vriendin had.' zei ik. 'Een vriendin?' vroeg ze. 'Ja, daarjuist vroeg Josh bijna of dat hij met me wou samenwerken maar toen kwam er een meisje met zwart opgestoken haar tussen' legde ik uit. 'Hmmm' zei Delilah. 'Zij?' vroeg Charlene terwijl ze wees naar het meisje dat ik bedoelde. 'Ja, dat is ze!' zei ik. 'Carly Joy..Ik haat dat mens. Ze doet altijd bitchy tegen ons maar tegen Josh doet ze zo schijnheilig' zei Ellen. 'Maar is ze zijn vriendin?' vroeg ik. 'Josh overweegde het weleens om haar uit te vragen maar ik wist hem altijd op tijd te stoppen' antwoordde ze. 'Dan mogen jullie me koppelen' zei ik sneaky. Snel begon de rest met allemaal plannetjes. het eerste plannetje zou al na mijn eerste schooldag uitgevoerd worden. Ik zou mee gaan met Ellen en dan wat socializen. Awesome!

Ik moet geven dat ik weleens magie uitoefende tijdens een les. Ik liet de wereldbol in Aardrijkskunde omvallen zodat de lerares het bang begon te krijgen. Moet ze maar niet zo'n saaie les geven. En na school gingen we inderdaad naar Ellens huis. Ik had in tegenstelling tot wat ik dacht geen problemen met Wiskunde. Alles ging goed, en toen Josh in boxershort binnenkwam werd het alleen maar beter. Ik zag zijn wangen rood worden. 'Wat is er?' vroeg Ellen, lichtjes aan het lachen. 'Ehh ik wou vragen waar de shampoo was' zei hij beschaamd. 'In die kast waar de maandverbanden zijn' zei Ellen. 'Waarom stop je die altijd daar?' vroeg hij, maar ik bekeek hem alleen maar, mentaal kwijlend. 'Omdat het mijn shampoo is' antwoordde Ellen. Chaggy ging hij weg. 'Misschien is het voor jou moeilijk te geloven, maar hij kan soms ook heel irriterend zijn' zei Ellen. Ik antwoordde niet, ik had zojuist de mooiste sterveling halfnaakt gezien. Bestond er nog iets mooiers? En toen viel mijn euro, ik had eindelijk door dat Ellen al de hele tijd mijn naam herhaalde. Ze had me gehaald uit mijn dagdroom. 'Ja?' zei ik. 'Jouw glimlach is zo groot als de eifeltoren lang is' 'Wat is dat nou weer, een eifeltoren?' zei ik. Ze keek me even ongelovig aan maar lachte dan. 'Ik wist niet dat mijn broer mensen kon hypnotiseren' zei ze. En zo gingen we nog even verder met praten over haar broer tot ons huiswerk eindelijk af was. Toen ik weg ging had Josh zijn kleren wel aan. 'Dag Dorien' zei hij. 'Toedels' antwoordde ik dromerig.