|
|
Post by lalalanubis on Dec 27, 2010 8:57:37 GMT -5
Ik neem kleine slokjes van mijn cola en kijk naar de opgezette beesten op tafel. 'Is het hele huis hiermee versierd?' Vraag ik terwijl ik wijs naar de dode dieren rondom mij. De vrouw, die blijkbaar Trudie heette, grinnikt. 'Ik denk da...' Zegt ze terwijl ze onderbroken wordt. 'Ja, het hele huis staat vol met deze prachtstukken.' Zegt een onverzorgde man die aan de deuropening staat. 'Oh,' zeg ik met een brok in mijn keel, 'wat enig.' Zeg ik poeslief. 'Kan iemand misschien mijn kamer aanwijzen?' Vraag ik om niet verder in te moeten gaan op het vervelende onderwerp. 'Ja, dat doe ik wel!' Zegt Trudie. Ze wilde mijn koffer nemen, maar dat deed ik wel. Ze zag er zo al overwerkt uit. We gingen naar boven en bij de tweede deur links hield ze halt. 'Hier is je kamer, en die wordt gedeeld met Calvin.' Zegt ze. 'Cal wie?' Vraag ik. 'Cal-vin.' Articuleert ze. 'Oh...' Zeg ik iet wat dom. Ze opent de krakende deur die van donker eikenhout gemaakt was. Ik stak het licht aan, wat niet veel verschil maakte. De kamer was onverzorgd, een roze bloementjespapier die van de muur loskwam, een oude kast, twee bedden, twee bureau's en nog een kleinere kast. 'Welk bed heb ik?' Vraag ik. 'Dat maakt niet uit hoor.' Zegt ze lachend. Ik zet me neer op het linkse bed en kijk nog wat rond. 'Pff.' Blaas ik.
|
|
|
|
Post by Jennifer~ on Dec 27, 2010 9:06:19 GMT -5
Sarah
"Hoelang duurt de rit ongeveer?" vraag ik. Eigenlijk wilde ik ook vragen hoe duur het was, maar dat zou denk ik onbeleefd overkomen.. "Drie uur," zegt de chauffeur serieus. "WAT?!" roep ik uit. "Ik bedoel.. uh.. zolang?" Dat kan niet, ha. Hij zei dat Anubis niet ver was van Antwerpen. "Grapje," zegt de chauffeur met een schaapachtig lachje. Ha-ha. "O.. ik dacht al.." stamel ik. "Maar hoelang duurt het dan?" "Ongeveer een half uur," vertelt de chauffeur nu. "Oké," zeg ik, waarna ik uit het raam begin te staren.
|
|
|
|
Post by lalalanubis on Dec 27, 2010 9:13:27 GMT -5
Nadat ik helemaal had uitgepakt borg ik mijn koffer op onder mijn bed, dan lag hij niet in de weg. Ik schoof de gordijnen aan de kant en keek uit het raam. Stengels van klimop baanden zich langs het raam. Het raam ging makkelijk open en ik snoof de koude buitenlucht op. Haha, dit huis was écht niet goed onderhoude, de blauwe verf langs het raam begon te schilferen. Ik pulkte blauwe stukje er af en liet ze dwarrelen naar beneden.
|
|
|
|
Post by Clémence' on Dec 27, 2010 9:13:58 GMT -5
Masen
Snel verlaat ik de werkkamer weer en ga weer naar mijn kamer. Ik stop de laatste dingetjes in mijn koffer en eet vlug mijn appel op. Ik zet mijn koffers op de grond en ga nog even op bed liggen. Ga dit kamertje wel missen. Na een half uur sta ik op en maak ik me klaar voor vertrek. "Doei ettertje." roep ik nog de kamer van Sara-Ann in. "Dag kakkerlak." zegt ze. Ik loop naar beneden en geef mam nog een zoen. "Ik ga je missen." zegt ze. "Ma-ham. Ik kom heus wel in de weekenden." zeg ik. "Weet ik wel." zegt ze en pinkt een traantje weg. "Doei." zeg ik nog en loop dan via de hal en de voordeur naar buiten waar al een taxi wacht. "Morstel, Internaat Anubis graag." zeg ik.
|
|
|
|
Post by lalalanubis on Dec 27, 2010 9:24:28 GMT -5
Ik ging weer beneden in de woonkamer gaan zitten, waar ik constant werd lastiggevallen door die knorrige man met zijn regels. 'Ja ik lees ze wel als ik tijd heb.' Zei ik onbeleefd. Victor zijn hoofd werd rood, maar werd bedaard door Trudie. Boos strompele hij naar zijn kantoor, zeker enge beesten mooimaken.
|
|
|
|
Post by Jennifer~ on Dec 27, 2010 9:31:19 GMT -5
Sarah
Ik staar nog steeds uit het raam en zie langzaam de omgeving veranderen in meer bos, dan stad. Ik heb zo'n gevoel dat we nu in Mortsel zijn.. Me maag begint op te borrelen van de zenuwen. Maar dat is normaal in deze situatie. Plots stopt de taxi. "Zijn we er?" vraag ik verbaasd, terwijl ik uit het raam kijk. Ik zie geen huis.. "Uh, niet echt.." stamelt de chauffeur. "Het ziet er naar uit dat de benzine op is." "Dat meen je niet.." stamel ik lachend. "Ik meen het wel," zegt de chauffeur serieus. Ik leun naar voren om op het dashboard te kijken. "O god." Er staat inderdaad dat de benzine op is.. "Nou, lekker dan." "Maar Anubis is niet ver meer," zegt de chauffeur. "Je kan wel verder lopen." "OP DEZE HAKKEN?" roep ik verontwaardigd, terwijl ik me voet omhoog doe. "Uh.. ja.." stamelt de chauffeur. "Dat moet helaas wel. Of wil je soms wachten tot er een wegenwacht is?" "Nou, nee. Dat ook weer niet." "Dus.. moet je lopen!" Ik zucht en pak me tas, waarna ik uitstap. "Ah, bah!" roep ik meteen, terwijl ik me voet optil. Me hak zit helemaal onder de modder. "Nou, bedankt voor de rit. Hoeveel kost het?" Ik haal me portemonnee uit me tas en zoek naar een briefje van vijftig. "Dertig euro," zegt de chauffeur. Ik knik en geef 'm het briefje. "Tien euro fooi," zeg ik. De chauffeur knikt en geeft me tien euro terug. Daarna haalt hij m'n koffer uit de achterbak, neem ik de koffer aan en loop - of strompel - ik weg.
|
|
|
|
Post by Clémence' on Dec 27, 2010 9:39:38 GMT -5
Masen
"File, meneer." stamelt de chauffeur. Fijn ga ik nog later komen. Ik durf te wedden dat mijn nichtje er al is. Best raar.. ik ben haar oom en we verschillen net 1 jaar.
|
|
|
|
Post by lalalanubis on Dec 27, 2010 9:42:01 GMT -5
'Staat er hier geen fout in?' Vraag ik bladerend door de regels. '10 uur, is dat geen 12 uur?' Vraag ik? 'Nee dat klopt hoor.' Zegt ze. 'O, en er staat hier dat ik moet afwassen, tafel dekken, stofzuigen, tafel afruimen en zo. Dat kan toch niet kloppen?' Vraag ik verontwaardigd. 'Ja dat klopt hoor, er is een beurtenrol om het hier netjes te houden.' Zegt Trudie terwijl ze wat zit af te stoffen. Vandaar is het hier zo, zoals het hier is... Als niemand, buiten zij schoonmaakt...
|
|
|
|
Post by Clémence' on Dec 27, 2010 9:48:06 GMT -5
Chloé
Ik bel aan bij een groot statig huis. Zou ik hier moeten gaan wonen?
|
|
|
|
Post by steffke1 on Dec 27, 2010 9:51:03 GMT -5
Ik zat daar , alleen...of toch niet , ik wou vluchten maar mocht en kon niet. Die personen daar vooraan , dat waren mij ouders. De twee mensen die mij een leven hadden geschonken , die twee dat waren MIJN ouders en nu zijn ze dood , heel onverwacht. Een dronken chauffeur maaide ze zomaar van de baan.- BANG - Tegen een boom en geleefd hebben ze nooit meer. "Dan gaan we nu afscheid nemen."verstond ik van de priester en ging bij de kisten staan. -Toen schrok ik wakker- "Waar ben ik?"dacht ik terwijl ik door de lege wagon van de trein keek."De trein!"dacht ik en nam een groot dik boek uit de sporttas die naast me lag"De 7 hulpmiddelen voor kinderen zonder ouders"
|
|
|
|
Post by lalalanubis on Dec 27, 2010 9:57:28 GMT -5
De bel ging, o god, eindelijk! 'Ik doe wel even open!' Zeg ik om te ontsnappen aan de gespannen sfeer. Ik doe de deur open. 'Hoi!' Zeg ik.
|
|
