Anubis en de vloek van Wolf

[lucienisthebest]

leuk=)

[soepkip]

1ste stukje vandaag, (2de komt vanavond)

Groeten,
Soepkip

Victor was in zijn kelder bezig met een altaar voor Corvuz. Maar toen hij het bijna af had
stopte hij. "Wat ben ik aan het doen" mompelde hij. Hij keek naar de
foto van Corvuz. "Marijke neemt alles over vanwege een dooie vogel." dacht Victor. "Ben je nu alweer bezig met treuren over
dat beest?". Victor schrok, hij had niet in de gaten dat Marijke de kelder was binnengekomen.
"Dat beest heet Corvuz" verdedigde Victor meteen. "Dat zal wel" zei Marijke.
"Ik wil dat je mij de sleutels van de kelder geeft". Victor graaide in zijn zak maar vond de sleutels niet.
Victor lachte "Dat is jammer, ik ben vergeten waar de sleutels zijn". "Ik vind ze nog wel" antwoorde Marijke en ze liep weg.
Victor zuchtte "Nog even volhouden Corvuz".

Na school stond iedereen voor een gesloten deur. "Wat is dit" zei Jeroen. "Mogen we er niet eens in?" vervolgde hij.
Jeroen trapte een keer tegen de deur maar er kwam geen beweging in, hij keek omhoog.
"We moeten via het raam naar binnen.". Appie schudde zijn hoofd. "Die zijn waarschijnlijk allemaal
gesloten en vergrendeld.". Mick begon nu op de deur te bonken. "Laat ons erin" schreeuwde hij.
"Ik probeer de achterdeur wel" zei Nienke en ze sprinte de andere
kant op. "Dit is niet te geloven, dat mens is gek" zei Jeroen. Appie probeerde op de muur te klimmen maar dat
lukte niet.

Nienke probeerde via de achterdeur binnen te komen maar die was ook op slot.
Toen keek ze of het raam open stond, maar dat was ook niet het geval, ze klopte hard op het raam en riep steeds naar Danny, maar er kwam niemand.
Ze probeerde de deur open te breken. Maar er kwam maar geen beweging in. Toen werd op haar schouder getikt.
Ze draaide zich om maar kon niet wie het was want iemand hield meteen een hand voor haar ogen en een
hand voor haar mond zodat ze niet kon schreeuwen.

Danny maakte toen eindelijk de voordeur open. "Kon je dat niet eerder doen" zei Jeroen meteen boos.
"Sorry, ik moest nog iets doen van Marijke." zei hij. Iedereen ging naar binnen maar werden meteen opgewacht door Marijke.
"Wat is dit voor onzin, ons buiten sluiten" begon Mick meteen. Iedereen begon door elkaar te praten maar het werd doodstil toen Marijke
schreeuwde om stilte. "Omdat iedereen mijn regels negeert, krijgen jullie vanavond geen eten" zei Marijke maar ze liep meteen weer weg.
"Danny heb je Nienke gezien, ze was bij de achterdeur" vroeg Fabian. "Nee, ik was bij Marijke zei ik toch, ik kwam net pas
beneden.". Fabian keek Danny even heel kwaad aan maar sprinte toen naar de achterdeur, die was dicht dus ze moest
nog buiten zijn. Hij ging naar buiten via de achterdeur en keek rond. "Nienke" schreeuwde hij. Maar er kwam geen antwoord.
Fabian ging weer richting de voordeur en riep steeds naar Nienke. Jeroen kwam toen ook naar buiten. "Heb je haar gevonden?" vroeg hij nieuwsgierig maar Fabian
schudde van nee. "Geen zorgen" zei Jeroen. "ze probeerde vast naar boven te klimmen en zit in haar kamer". Op dat moment zagen ze 2 auto's snel langs de weg rijden dichtbij het huis anubis. "DAT IS RUFUS AUTO" schreeuwde Jeroen meteen, hij herkende de achterste auto, hij zag die ook wegrijden toen hij,Nienke en Patricia bij het huis van Zeno waren.
"Nee" dacht Fabian.

[E.]

Arme Nienke
Meer!

[soepkip]

2de stuk van vandaag,
morgen weer nieuwe.


"Wat is er?" vroeg Jeroen toen hij zag dat Fabian geschokt keek. "Nienke was verdwenen" zei Fabian.
Jeroen en Fabian gingen haastig naar binnen om het de anderen te vertellen. Maar zodra ze binnen waren
deed Marijke de deur op slot. "Wat doet u nou" schreeuwde hij bijna. "Ik wil niet dat iemand nu nog het huis verlaat".
"Maar Nienke is er niet" reageerde Fabian meteen fel. "Dat is haar probleem" lachte Marijke
gemeen. Jeroen hield Fabian tegen toen hij zag dat hij erg rood werd. "Laat me los Jeroen, ik ben rustig" zei Fabian meteen.
Ze gingen allebei naar boven, naar Nienke's kamer.

"Waar bleven jullie nou" zei Noa toen ze eindelijk binnenkwamen. "Ik heb een belangrijke mededeling."
zei Fabian en hij ging voor de groep staan. "Nienke is ontvoerd, waarschijnlijk
meegenomen door Rufus, we zagen zijn auto buiten rijden vlak nadat ik zag dat Nienke weg was".
Er viel een doodse stilte. "Maar je kan het toch niet zeker weten?' vroeg Amber. "Misschien komt ze dalijk gewoon".
"Ik ga proberen haar te bellen" zei Fabian rustig. Hij pakte zijn mobiel, toetse het nummer in en zette het
op de luidspreker. Maar het enige wat ze hoorden was de voicemail.
Amber voelde zich meteen schuldig. "We kunnen voor Nienke niets doen omdat Marijke de deur heeft afgesloten" zei Jeroen
toen hij zag dat Fabian moedeloos ging zitten. "We kunnen niets doen totdat Marijke weg is" vervolgde hij.
Hij keek nu naar Danny. "Weet je waar Corvuz is". "Marijke heeft hem ergens op zolder verstopt, maar ze heeft
het afgesloten." zei hij. "Maar ik slaap daar" zei Noa verontwaardigt.
"Ok dit is het plan, om 11 uur gaan ik en Fabian de sleutel pakken en de zolderdeur openen,
we pakken Corvuz en dan is het jou taak" en toen keek Jeroen naar Danny. "Om hem in je kamer te verstoppen.".
"Waarom in mijn kamer?" vroeg Danny. "ze zal jou niet verdenken" zei Jeroen.

Die Avond om 11 uur slopen Jeroen en Fabian uit hun kamer. Danny sliep ook uit
zijn kamer. "Danny, kijk of je Marijke ziet" fluisterde Fabian. Danny sloop langzaam richting de trap en keek heel even omhoog.
"Er brand licht, maar ze is er niet". "Wat raar" zei Jeroen. "Waar zou ze zijn.", Fabian haalde zijn schouders op.
Alledrie slopen ze nu de trap omhoog, "Danny let jij op of Marijke niet van boven komt" Danny stak zijn duim omhoog en ging bij het standbeeld staan.
"Jeroen kijk jij naar onder." Jeroen ging op het middenstuk staan. Fabian ging het kantoor in. Hij keek meteen op de muur waar gewoonlijk de sleutels zouden hangen, maar er
hing niks, Hij begon laadjes open te maken, maar vond alleen papier en andere troep. "Jeroen kom eens helpen" zei Fabian. Ze begonnen alle lades uiteindelijk
uit het bureau te trekken. "Waar kan het nou zijn" dacht Fabian. Jeroen opende de kast en checkte iedere plek maar vond ook niks.
"Danny zie je Marijke" zei Fabian maar er kwam geen antwoord. "Brilsmurf hij vroeg je wat, waar is Marijke" zei Jeroen meteen.
"Ja ze is er" zei een stem. Maar het was niet Danny. Toen Jeroen en Fabian zich omdraaiden keken ze recht tegen Marijke aan.
Beide wisten dat het voorbij was.

[lucienisthebest]

Spannend

[soepkip]

1ste stukje vandaag ( 2de komt vanavond)

deze is wat kort, maar het stuk van vanavond word groter



Tot hun verbazing begon Marijke te lachen. "Jullie zochten vast dit" zei ze en ze hield
een sleutel omhoog. Jeroen probeerde hem snel te pakken maar Marijke was te snel.
"Binnen een minuut zijn jullie weer in jullie kamer" zei Marijke. "Wat anders" zei Jeroen.
Marijke lachte weer. "Dan mogen jullie binnen 5 minuten het huis verlaten, jullie kunnen kiezen".
Fabian en Jeroen dropen toen af. "Danny ik wil jou even spreken" riep Marijke.
Danny kwam het kantoor binnen maar durfde zijn moeder niet aan te kijken. Marijke ging op de stoel zitten.
"Van hun had ik het verwacht, maar van jou" begon Marijke. "Waarom doe je dit?" vroeg ze.
Danny gaf geen antwoord. "Danny, waarom doe je dit" vroeg Marijke weer. Maar Danny weigerde nog steeds.
"Goed ga maar naar je kamer" zei Marijke kwaad.

5 minuten later liep Marijke de kamers langs, ze deed ze een voor een
op slot. toen ze bij de kamer van Jeroen aankwam, kwam Victor uit de kelder.
"Wat doe je nu?" vroeg Victor. "Dit is om te voorkomen dat ze snacht's rondsluipen" zei Marijke.
"Maar wat als er brand is?" vroeg Victor. Marijke keek hem fel aan. "Dat is hun eigen schuld" zei ze.
"Marijke je gaat veel te ver". "Pardon?" vroeg Marijke. "Als je weet wat goed voor je is dan ga je nu terug naar de kelder" dreigde ze.
Victor gehoorzaamde. Maar eenmaal in de kelder veranderde hij weer. "Wat denkt ze wel niet" zei Victor.
"Dit gaat zo niet langer door, dit is het laatste wat ik accepteer, nog een ding en dan gooi ik haar eruit, of Corvuz iets gebeurd of niet"
Vervolgde Victor.

[lucienisthebest]

Het lijkt net een gevangenis.

[soepkip]

2de stukje vandaag , morgen weer nieuwe


De dag erna werd iedereen gecontroleerd, Marijke vertrouwde niemand meer.
"Waarom was de deur op slot?" vroeg Amber, maar Marijke schonk er geen aandacht aan.
Bij het ontbijt werd vrijwel niets gezegt. "Vanaf nu komt iedereen na school meteen naar huis" verbrak Marijke
de stilte. "Het word steeds erger" fluisterde Fabian. "En jullie 2" zei Marijke en ze wees naar
Fabian en Jeroen. "Jullie kunnen als jullie thuiskomen het hele huis schoonmaken en het eten maken".
Van beiden kwam er geen protest. "Het is voorbij" fluisterde Jeroen.

Nienke werd wakker op een bed, het laatste wat ze zich kon herrineren was dat de voordeur op slot was.
Plots merkte ze dat ze dus ergens anders was. Ze was in een kleine afgesloten ruimte,
het was afgesloten met een groot slot dat alleen maar met een zendertje open kon gaan aangezien er een rood lampje brande.
Ze stond op en liep naar de deur. het was doorzichtig en ze probeerde zo goed mogelijk te kijken wat ze allemaal zag.
Maar haar zicht werd belemmerd, ze was moe en had hevige hoofdpijn, degene die haar meenam had haar waarschijnlijk een of ander iets gegeven.
Het glas naast de deur links en rechts was zo gemaakt zodat kapot maken onmogelijk was.
Toch voelde ze een akelig gevoel, het leek of ze deze kamer toch kende.

Jeroen sloeg tegen zijn kluisje aan. "Ik had het kunnen weten, Danny heeft ons
gisteravond gewoon bedrogen." Fabian kalmeerde hem. "Dat denk ik niet,Marijke sloot ook zijn kamer af".
"Wat maakt het ook uit, we hebben verloren" zei Jeroen. Fabian kalmeerde hem weer.
Fabian keek naar het kantoor van Van Swieten, daar kwam de man uit die hij de afgelopen
dagen vaak zag. "Is dat niet vreemd?" vroeg Fabian. "Ik zie hem steeds vaker" vervolgde hij.
"Morgen kunt u beginnen" hoorde hij Van Swieten zeggen, Van Swieten gaf de man een hand.
Toen de man langsliep keek hij Fabian aan maar zei vriendelijk " Goedendag".
Fabian bleef de man nakijken. "Ik vertrouw hem niet" zei Fabian. "Omdat hij niet herkent wil worden?" vroeg
Appie lachend. "Nee, ik heb er geen goed gevoel over" zei Fabian.

"Dit zal mijn laatste les zijn" zei de geschiedenisleraar aan het begin van de les.
"Morgen komt er een nieuwe leraar, maar velen zullen hem al kennen" lachte hij vriendelijk.
Amber stak haar hand meteen omhoog. "Is het Jason?" vroeg ze meteen. De leraar schudde van nee.
Noa tikte Jeroen aan. "Misschien is het van Engelen" fluisterde ze. "Maar iedereen kent die al, hij zei dat sommigen de leraar
niet kenden.". Noa tikte hem weer aan. "Danny kent haar niet". Jeroen draaide zich weer om.
Maar Noa tikte hem voor de 3de keer aan. "Wat" vroeg Jeroen nu kwaad. "Had ik zin in" zei Noa plagend.
Jeroen was kwaad maar moest toch lachen.

Nienke's hoofdpijn was gezakt. ze besloot om nog eens te proberen om het glas te breken.
Maar dat plan zakte weer weg toen ze voetstappen hoorde. ze ging vlug weer op bed zitten. De deur
ging met een luid piepend geluid open. Er kwam iemand binnen, maar ze kon niet zien wie het was.
Hij had zich vermomd. "Wie bent u" vroeg Nienke. Maar de man gaf geen antwoord. Hij gaf haar alleen een dienblad aan met wat eten, en 1 glas water.
"Waarom heeft u mij ontvoerd?" vroeg Nienke, maar de man vertrok zonder ook maar iets te zeggen.
Nienke at haar eten rustig op en bedacht hoe ze het beste kon ontsnappen, maar eigenlijk was dat onmogelijk. Ze kon waarschijnlijk niet langs die man komen.
De deur zat bovendien op slot met een zendertje die alleen hij had. En de ramen waren extra versterkt, en bovendien waar moest ze heen als ze ontsnapte, ze wist
niet goed waar ze was. ontsnappen was onmogelijk.

Bij het huis anubis werd de rest meteen opgewacht door Marijke. Ze had de bezems en alles al klaar voor
Fabian en Jeroen. De rest werd naar hun kamers gestuurd. Na een paar uur waren ze eindelijk klaar, Maar
toen stuurde Marijke hun naar de keuken om het eten klaar te maken.
"Fabian ik accepteer dit niet langer, ik doe niets meer voor haar" zei Jeroen boos. "Ik ook niet" antwoorde Fabian.
"Dit is vies" zei Amber toen iedereen aan tafel was. "Dit ga ik echt niet eten".
"Iedereen blijft net zo lang zitten totdat die het op heeft" zei Marijke. "Of anders" vroeg Jeroen.
Marijke keek Jeroen fel aan. "Durf jij nu nog iets te weigeren?" vroeg ze dreigend.
Jeroen antwoorde kalm "ja" en keek even fel naar Marijke. "Hij heeft gelijk" zei Appie toen. "Ik weiger dit te eten".
Marijke werd toen heel rood. "Jullie slapen een hele week in de torenkamer". Jeroen liep toen gewoon weg. "BLIJF STAAN" schreeuwde Marijke toen maar
Jeroen luisterde niet. "Willen jullie vrijheid of Marijke?" vroeg Fabian toen. meteen stopten Amber,Danny en Noa met eten.

Op dat moment kwam Victor uit de kelder. "Victor doe iets" zei Marijke. Victor keek haar aan en lachte.
"Is er iets Marijke?". "Kijk maar of je hierom lacht" zei ze en ze pakte weer eens haar aansteker, maar hield die vlak onder Corvuz.
Maar Victor's gezichtsuitdrukking veranderde niet. "Dat maakt mij niet uit" lachte hij weer. "Het word tijd dat ik het weer overneem" vervolgde hij.
Marijke straalde nu angst uit. Ze had de controle verloren in een tijd van 5 minuten. Dat werd nog eens bevestigt toen Danny vlug Corvuz pakte in de tijd
dat zij nadacht. Hij rende riching de achterdeur maar werd gevolgt door Marijke, maar zij werd gestopt door Amber. "Misschien moet u dit zelf eens proeven" zei ze
en ze smeet het bord met eten in Marijke's gezicht. Ze probeerde Amber te pakken te krijgen maar werd toen onmiddelijk weer gestopt, alleen door Victor.
Ze smeekte toen. "Victor doe er alsjeblieft iets aan, ze zijn gek geworden". Victor lachte weer. "Ik ben het met hun eens" zei hij en hij pakte haar arm.
"Wat doe je" schreeuwde ze. Maar Victor luisterde niet. hij sleurde haar zo mee naar de voordeur. Het huis was inderdaad een gekkenhuis geworden.
Overal maakte iedereen de beveiligingen kapot zoals de vergrendelijk van ramen, deuren die Victor moest instaleren van Marijke.
Victor opende de voordeur, en duwde Marijke eruit. "Victor je zet je eigen zus toch niet op straat" zei Marijke, maar Victor sloot gewoon de deur.

Nadat alle beveiligingen kapot waren gemaakt verzamelde iedereen in de woonkamer.
Victor werd omhelst door iedereen, maar hij was niet de enige, Danny ook. "Zonder jou was het niet gelukt" zei Amber blij.
Danny overhandigde Victor Corvuz. Victor keek hem dankbaar aan. "Ik denk dat we er allemaal mee eens zijn,
dat ik weer de baas ben over het huis anubis" zei Victor lachend. "Weet je wat we nu nog missen?" zei Mick en iedereen keek verwarrend naar hem.
"MUZIEK" zei hij luid en hij zette de radio aan op volle volume. Langzaamaan begon iedereen een partner te zoeken om mee te dansen.
"Ik zal wel wat pizza's bestellen" zei Victor en hij liep naar zijn kantoor. Het maakte hem niets uit dat het een rommeltje was, hij was weer de baas en Marijke zou niet meer terugkomen.
De enige die niet echt meedeed was Fabian. hij keek droevig naar beneden. Appie ging naast hem zitten.
Hij probeerde hem te troosten, "Maak je niet zo ongerust, we vinden Nienke wel."

[lucienisthebest]

Spannend=D

[soepkip]

De volgende dag werd iedereen verrast met een groot ontbijt van allerlei koekjes,taartjes en nog veel meer.
Victor had zijn best gedaan en het diende als een soort viering dat Marijke eindelijk verslagen was.
"Wat ziet dat lekker uit" zei Appie blij. hij propte zich meteen vol met
koekjes. Amber kon niet kiezen wat ze zou pakken en besloot te wachten tot iedereen aan tafel was.
"Waar is Nienke eigenlijk?" vroeg Victor, hij had haar de laatste dagen niet gezien.
"Ze is al dagen bij Mathijs" loog Fabian. Victor zette het laatste dienblad met koekjes neer op tafel.
"Na alles wat er tot nu toe gebeurd is, denk ik niet dat dat waar is" zei Victor.
Fabian besloot het toch maar te zeggen. "Ze is een paar dagen geleden ontvoerd, maar we weten niet door wie, of waar ze is".
Opeens heerste er een doodse stilte.

Nienke zat nog steeds haar hersens te kraken om een manier te vinden om te kunnen ontsnappen.
Maar dat was gewoonweg onmogelijk. Ze dacht na over hoe het thuis zou zijn. Marijke heeft iedereen er waarschijnlijk uitgegooid.
Zouden ze naar haar op zoek zijn, Fabian waarschijnlijk wel. Ze hoorde weer voetstappen.
De deur ging weer open met een piepend geluid en de geheimzinnige man kwam binnen, met eten. Nienke besloot weer een poging te wagen.
"Waarom heeft u mij ontvoerd?" vroeg ze. Tot haar verbazing gaf de man antwoord. "Dat zal snel duidelijk worden". Nienke probeerde langs hem te kijken, ze kon net nog op de muur
buiten de kamer een schilderij zien hangen, maar ze kon niet zien wat eronder stond. "Binnenkort zal alles duidelijk worden" zei de man weer.
Die stem kwam haar toch bekend voor maar hij had zich nog steeds vermomd, wat ze ook raar vond was dat hij niet echt vijandig deed.
"Wie is die man toch" dacht ze.

[lucienisthebest]

Leuk. Ik wil ook zo'n ontijd=D XD