Anubis en de vloek van Wolf

[soepkip]

Dit is een Anubis verhaal waarmee ik binnenkort ga beginnen.

Het vind zich plaats na het laatste seizoen ( seizoen 3 deel 3)
De club heeft de vloek van Anchesenamon opgeheven en Noa en de moeder van matthijs gered.
Zeno is weg, Rufus is nergens meer te bekennen.
Is alles nu dan echt voorbij?
Het lijkt er op, maar Amneris heeft meer gedaan met Wolf dan de club lang geleden dacht.

[soepkip]

Het eerste stukje

De club omhelste elkaar nog een laatste keer.
"Het is nu dan eindelijk voorbij" zei Nienke en ze keek naar Matthijs.
Matthijs knikte naar Nienke om haar te bedanken, ook de vader van Matthijs knikte naar haar.
"Ik kan jullie veilig terug naar het huis brengen" zei hij.
Iedereen keek hem dankbaar aan en volgden hem langzaam naar de auto.
Toen iedereen in de auto was merkte Nienke dat Matthijs niet instapte.
"Kom jij niet mee?" vroeg ze. Matthijs schudde van nee "Ik blijf hier bij mijn moeder, ik wil je ontzettend bedanken voor wat je hebt gedaan" zei hij en hij glimlachte naar Nienke.

"De schoolkrant zal echt een grote aanwinst zijn voor onze school nu jullie samenwerken" zei Van Swieten tegen Mick en Sophie."Ik verwacht een nieuwe schoolkrant over 2 weken" vervolgde Van Swieten waarna hij het lokaal verliet.
"Ik ben zo blij dat jullie niet meer om elkaar heen draaien" lachte Robbie.
"Ja nu kan je eindelijk rustig verder leven" grapte Mick.

Victor zat in zijn kantoor, het was weer helemaal ingericht naar zijn sfeer.
De zwaan hing weer aan het plafond, Korvus stond weer op zijn bureau.
Hij aaide het. "Nu hebben we toch nog het huis weer terug" lachte hij.
Hij schrok toen hij zag dat Marijke in de deuropening stond, alleen keek ze nu niet kwaad, maar eerder geruststellend. " Hier zijn de sleutels van de zolder" zei ze en ze overhandigde Victor de sleutels.
Daarna liep ze weg. Victor lachtte weer "Nu alleen nog maar een betere huishoudster".

[petra]

Cool verhaal! Ben benieuwd naar het vervolg! Heb je toevallig al meer? Of een site waar je het op plaatst?

[soepkip]

Ik ben er pas aan begonnen


2de stukje


De bel ging en Victor stond op en liep meteen naar de deur.
Meteen toen hij openmaakte stormde iedereen naar binnen en omhelste Victor om de beurt.
"Zonder u was dit ook niet gelukt" zei Nienke.
"Hoe bedoel je, wat gelukt?" vroeg Victor verbaasd.
Op dat moment kwam Noa naar binnen samen met Jeroen.
Jeroen knikte alleen even.
Daarna ging iedereen naar hun kamers.

Bij het eten keek iedereen op van wat er geserveerd werd.
Ze kregen niet meer dat prut wat ze de afgelopen weken kregen.
Appie propte zich meteen vol met de Macaroni wat ze kregen.
Victor kwam ook even langs en pakte wat op zijn bord. "Voor ik het vergeet, Noa kan weer op de zolder slapen,
ik heb alles weer opgeruimd zoals het was". zei hij.
Jeroen keek Victor vragend aan. "En ik dan?", "Jij slaapt op een matras bij Appie en Fabian".
Fabian kreeg toen een brok in de keel, Victor zag dat en wilde hem gerust stellen.
"Je dacht toch niet dat ik het niet wist, ik zag het al meteen" lachte hij.
Daarna verdween Victor weer.
"Maar waarom loog je dan over wie je was" vroeg Danny.
"Dat gaat je niks aan" zei Fabian toen fel.
"Sophie en Danny , kan ik jullie heel even spreken?" vroeg Marijke en wenkte hun om mee te komen.

Sophie en Danny volgen haar naar de gang.
Marijke deed alle deuren dicht. " Jullie weten dat Victor nu de baas is" zei ze.
Sophie en Danny knikten. "Ik gaf hem alleen dat recht zodat hij voor mij een tegengif zou maken" lachte ze.
Toen vervolgde ze " Ik heb jullie hulp nodig om het huis terug te krijgen zodra ik het tegengif heb" zei ze.
Sophie reageerde heel fel "Daar doe ik niet aan mee" en liep terug naar de eettafel.
"Danny, op jouw kan ik toch rekenen" vroeg ze.
Maar Danny schudde van nee "Victor is niet eens zo slecht" antwoorde hij.
Marijke keek Danny toen heel doordringend aan. "Het huis behoord mij toe".
"Ik help u er niet mee, en ik zal Victor hierover vertellen" dreigde Danny en hij liep al richting de trap.
"Niet doen Danny, hij zal ons uit huis zetten" schreeuwde ze hem nog achterna maar hij luisterde niet.

Danny klopte op de deur van Victors kantoor en pas na een halve minuut hoorde hij "Kom binnen".
Victor zat nog te eten. "Victor ik moet u iets vertellen" probeerde Danny maar hij kon verder niks zeggen omdat
Victor hem in de rede sprak "Je hebt zeker weer geesten gezien" lachte hij.
"Nee dat is het niet ik..." probeerde Danny weer. "Je word gepest door de andere bewoners" lachte Victor weer.
Toen verzamelde Danny al zijn moed en zei in een keer "Marijke is van plan om u weg te krijgen zodra ze het tegengif heeft".

[soepkip]

Het volgende stukje

Op Victors gezicht was geen uitdrukking te lezen.
"Danny zorg dat je uit mijn ogen verdwijnt, ik heb geen zin in die grapjes van je" zei Victor kalm en hij duwde Danny een beetje weg.
"U moet echt naar me luisteren". "verdwijn" zei Victor nu op een zwaardere toon.
Danny rende het kantoor uit en wilde terug gaan eten maar hij werd opgewacht in de gang, door Marijke.
"Vind je nog steeds dat Victor niet zo erg is?" vroeg Marijke lachend. Ze zat blijkbaar mee te luisteren.
Danny durfde haar niet aan te kijken en keek daarom maar
naar het schilderij van Meneer Winsbrugge-Hennegouwen.
Uiteindelijk gaf hij mompelend toe "Ik zal u helpen"

"Wat als Danny echt de waarheid spreekt?" vroeg Victor zich af.
Hij opende zijn la en pakte daar een vel papier uit met allerlei namen en telefoonnummers.
Na een paar namen na te zijn gegaan vond hij het telefoonnummer waar hij naar zocht.
Hij toetse het nummer in op de telefoon en belde.
"Met Victor, kunt u zo spoedig mogelijk terug komen naar het huis?" vroeg Victor.
"Een week?, We zullen met spoed op u wachten"vervolgde hij en hij legde de hoorn erop.
Victor lachtte "van Marijke hebben we binnenkort geen last meer Corvus".

[E.]

Leuk verhaal! Ben benieuwd naar het volgende stukje
Het mag Marijke niet lukken!

[lucienisthebest]

leuk=)

[soepkip]

Nieuw stukje

Victor pakte Corvus en liep zijn kantoor uit, bij de deur bleef hij staan,
hij keek even rond en liep toen verder de trap omlaag, om vervolgens in de kelder te verdwijnen.
Op dat moment kwam Marijke achter het standbeeld vandaan. Ze keek even omlaag om te zien of er iemand aankwam.
Toen bleek dat het helemaal uitgestorven was glipte ze het kantoor van Victor in dat hij vergeten was op slot te doen.
De telefoonlijst lag nog op tafel. Marijke pakte het op en begon te zoeken. Onder het nummer wat Victor belde stond een streepje.
Ze schreef het over op een ander vel papier wat op tafel lag en reikte naar de telefoon.
"Wat doet u hier?" klonk opeens een stem. Toen Marijke opkeek zag ze dat het Amber was.
"Ik kwam nog iets halen" loog Marijke en ze snelde meteen het kantoor uit.

De volgende ochtend was iedereen al vroeg op, want ze konden nu eindelijke weer rustig naar school.
"Noa hoe was het bij je ouders" vroeg Mick verbaasd toen hij Noa zag, hij en sophie waren de avond ervoor pas laat thuisgekomen.
Noa twijfelde even over wat ze moest zeggen en zei tenslotte "Ja, ik ben nu weer helemaal opgeknapt" en ze glimlachte.
"Nu ben je niet meer zo stoer nu Victor weer de baas is" zei Appie verwijtend naar Danny.
Danny wende zijn blik af.
"Wij gaan al naar school" zei Mick en hij wees naar zichzelf en Sophie waarna Jeroen en
Appie stiekem lachden.
De rest stond ook op en Appie stopte vlug een paar broodjes in zijn zakken.
"Je hebt al 4 broodjes op" zei Jeroen." Maar ik heb nog steeds honger" zei Appie.
Marijke wenkte Danny om naar de keuken te komen, de rest was al ondertussen buiten.
"Wat is er, ik moet zo naar school" zei Danny.
"Jij gaat vandaag niet naar school" zei Marijke onschuldig.
Marijke vervolgde "Ik heb gisteren ontdekt Victor iemand heeft gebelt om te zorgen dat hij geen last meer heeft van mij"
"Ja dus?" vroeg Danny niet geintereseerd.
"Ik wil dat jij diegene terugbelt en de afspraak afzegt" zei Marijke fel.
"Waarom doet u het zelf niet" vroeg Danny weer.
"Omdat ik nu weg moet" beantwoorde Marijke zijn vraag en ze deed haar jas al aan.
Marijke gaf Danny het briefje met het telefoonnummer en liep toen via de achterdeur naar buiten.
Danny stopte het briefje in zijn zak en ging naar de gang.
Toen hij daar aankwam keek hij even omhoog om te kijken of er licht brandde in Victors kantoor.
Helaas voor hem was dat ook zo en hij ging toen naar zijn kamer afwachtend of hij iets zou horen.

"Ik ben zo blij dat we eindelijk weer gewoon kunnen praten" zei Nienke.
Ze zaten allemaal in scheikundeles. "Ik ook" zei Amber zachtjes terug.
Maar blijkbaar niet zacht genoeg want Van Swieten stopte met op het bord te schrijven en draaide zich om "Willen jullie het gesprek na de les voortzetten en luisteren naar de uitleg?,
jullie hebben een hoop in te halen" zei hij rustig.
"Zullen we na school even langs het park gaan?" vroeg Jeroen aan Noa. "beetje chillen" vervolgde Jeroen.
Van Swieten draaide zich nogmaals om "Wie nu nog wat zegt, mag een extra opstel schrijven".
"Appie hoelang duurt de les nog" vroeg Jeroen nu zacht aan Appie. Appie keek op zijn horloge en antwoorde zacht " Nog 10 minuten"
"Appie dat wordt voor jouw dus een extra opstel, blijf maar even hier na de les." "Maar" protesteerde Appie.
"Jeroen vroeg hoe laat het was" zei Appie grinikend. " Dan mag Jeroen ook een extra opstel schrijven, voor jouw hetzelfde" zei Van Swieten.
"Bedankt" zei Jeroen met een beschuldigde blik op Appie.

Danny hoorde Victor naar onder komen en even later het dichtslaan van de kelderdeur.
Nu zag hij zijn kans, hij sloop zijn kamer uit en sloop zo zacht als hij kon naar het kantoor van Victor.
Hij keek even of er ook echt niemand op de gang was.
Toen pakte hij de telefoon en begon het nummer in te toetsen.
Maar bij het voorlaatste nummer stopte hij.
Hij dacht na of hij het wel moest doen.

[soepkip]

Nieuw Stukje

Danny legde de hoorn terug, hij had zich bedacht.
Hij sloop het kantoor uit en keek naar onder en zag dat de kelderdeur openstond.
Hij sloop langzaam de trap af en wilde net de voordeur opendoen toen hij iemand hoorde aan komen.
Danny keek vlug om zich heen om te zien waar hij zich kon verstoppen en rende uiteindelijk
de torenkamer in.Hij gluurde door de open kier van de deur.
Op dat moment hoorde hij de Voordeur opengaan en sloot Danny vlug de deur.
Hij hoorde dat Victor op dat moment ook in de gang was.
Hij opende de deur weer op een kier en zag dat Marijke bij hem was.
Victor overhandigde haar een soort drankje. "Vast het tegengif" mompelde Danny.

"Nu gaat dat uitje naar het park zeker niet door" zei Noa een beetje teleurstellend
tegen Jeroen."Dat gaat zeker door" antwoorde Jeroen. " Het kan me niet
schelen wat Van Swieten vind, ik maak dat opstel morgen in de pauze" vervolgde hij.
"Ik ben blij als Marijke weg is, ik vind haar nog steeds een creep" merkte Nienke op.
"oja" zei Amber enthousiast. "Ik zag haar gister heel geheimzinnig doen in Victors kantoor, en toen ik haar
vroeg wat ze daar moest, zei ze dat ze nog iets moest halen, maar dat loog ze vast.".
Even was iedereen stil, maar na die stilte proeste iedereen in lachen uit.
"Denk er maar niets bij, waarschijnlijk gewoon toeval" zei Jeroen nog steeds lachend.
"Hij heef gelijk" zei Fabian. "ze heeft geen reden om iets uit te gaan voeren, de traan is weg"
"Toch vertrouw ik het niet" zei Amber.
Nienke keek Amber even aan, om aan te geven dat ze eigenlijk hetzelfde erover dacht.

[lucienisthebest]

spannend=)

[soepkip]

"Laten we gaan" stelde Amber voor. " Onze lessen zijn al voorbij".
Amber en Nienke stonden op maar Appie en Fabian bleven zitten. "Komen jullie niet?" vroeg ze verbaasd.
Fabian schudde van nee. "Ik moet nog een uur inhalen, net als Jeroen,Noa en Appie".
Nienke knikte somber.
"Ik zie je straks wel weer" zei Fabian koel.
Amber merkte dat Nienke toch bleef staan en trok haar gewoon mee aan haar arm.

Danny opende de deur van de torenkamer toen hij zag dat Victor weer de kelder in was gegaan.
"Danny, ik heb het tegengif" lachte Marijke.Daarna vroeg ze
"En? heb je dat nummer afgebelt?". Danny loog "Ja, ik heb gezegt dat het een misverstand was".
Marijke keek even om zich heen en fluisterde toen "Ik weet ook al hoe we het huis terug kunnen krijgen".
Danny keek verbaasd, hij had niet verwacht dat ze zo snel een plan had.
"Corvuz" vervolgde ze. " We moeten Corvuz stelen".
Maar ze kon het plan niet verder uitleggen want op dat moment
opende de voordeur en kwamen Nienke en Amber het huis binnen.
Danny lachte even naar Amber maar het scheen haar niet veel te intereseren want ze trok
Nienke meteen aan haar arm mee de trap op, naar hun kamer.
"Je hoort het straks wel" zei Marijke.


"Ik vind het toch een beetje oneerlijk van Van Swieten" zei Noa.
"Laten we ons gewoon even niet concentreren op school, maar gewoon van het park genieten" reageerde Jeroen meteen.
Noa omhelste Jeroen. "Ik ben zo blij dat ik nu weer normaal naar school kan enzo" zei Noa.
Jeroen glimlachte en zoende haar.
"Zullen we rustig gaan zitten" vroeg Noa en ze wees naar een bankje niet ver weg.
Jeroen knikte.

Amber ijsbeerde door de kamer.
"Ga eens zitten" zei Nienke. Amber keek haar even aan maar
bleef ijsberen. "Waarom denk je dat Marijke nog iets van plan is?" vroeg Nienke.
"ze is altijd wat van plan" antwoorde Amber.
Nienke zette haar dagboek opzij. "Marijke is toch binnenkort weg, maak je geen zorgen".
Toen ging Amber op bed zitten.
"Waar blijft Fabian" mompelde Nienke en ze keek ongeduldig uit het raam.
maar er was niemand buiten te zien. "Logisch eigenlijk" dacht ze.
Fabian zou niet door de achterdeur komen.
Ze wierp nog een blik op haar horloge, het was al 5 uur.