|
|
Post by Starbucks on May 31, 2011 16:17:48 GMT -5
Sean:
De stoelen in lokaal 20 waren errug comfortabel.
Lucas:
Ik gaf Nick een mep.
|
|
|
|
Post by chicary on Jun 1, 2011 9:01:17 GMT -5
Chicary
Ik zucht en laat me dan maar meesleuren met Sony, de kans was zo klein dat Sean om een of andere reden naar lokaal 20 was verhuist zoo klein, dus zat hij er vast niet. We lopen naar de kantine toe en gaan op een tafeltje zitten. "Ok, laten we alle aantekeningen bij elkaar gooien en misschien kunnen we dan ontdekken wat ons te wachten staat!" zeg ik enthousiast en ze knikken.
Nick
Opeens word ik geslagen en spring omhoog. "Sony!" schreeuw ik en ik kijk recht in eht gezicht van Lucas. "Oh, hoi Lucas. ik schreeuwde geen Sonyhoor... shhoning!" zeg ik lachend en stap snel van de tafel af.
|
|
|
|
Post by Jennifer~ on Jun 2, 2011 9:26:05 GMT -5
Melody
Ik open m'n schrift en neem die van Sony en Chicary erbij. Zodra ik zie wat hun allemaal hadden opgeschreven, geef ik de schriften meteen weer terug. "Daar had ik niets aan. Al die tekeningetjes en zo.." Chicary en Sony giechelen wat, maar zijn al snel weer serieus. "Ik zal even in het boek kijken," zegt Chicary, terwijl ze Mathnerd's boek erbij neemt.
"Hé!" hoor ik ineens Lucien roepen. Geschrokken neem ik Chicary's boek af en ga ik erop zitten. Lucien mocht niets zien! Niemand mocht iets zien! Lucien staat nu voor ons. "Waarom zijn jullie hier? Jullie hadden toch geschiedenis?" "Ja, maar we mochten chillen van die leraar," vertelt Sony stoer. Ik zucht. "Nee, we hebben tussenuur," vertel ik eerlijk. "En wat doe jij hier?" vraag ik dan, terwijl ik 'm nu aankijk. Ik voel m'n wangen rood worden, dus kijk ik snel weer naar.. de grond. Z'n schoenen. Ja, z'n schoenen. Z'n Nikes. "Ik moest even naar de wc, maar ging stiekem ook een broodje kopen." "O! Lucien toch. Jij kleine boef," zegt Sony lachend, waardoor Lucien ook moet lachen. "Tja, wat kan ik anders doen, als ik honger heb?" "Uithongeren," zegt Sony droog. Ik wiebel een beetje op de tafel, want dat boek zat niet echt lekker. "Moet je plassen?" vraagt Lucien. "Hè? Nee?" zeg ik verbaasd. "Hoezo?" "Je wiebelt." "O..ja, nee.. da's de nieuwe dans. De wiebel-met-je-kont dans.. Hèhè.." "O.." Lucien glimlacht. "Gekkie." Ik voel me wangen weer rood worden, dus kijk ik snel naar z'n jas dit keer. "Maar ik ga dus een broodje kopen. Ik zie jullie nog wel!" Lucien loopt zwaaiend weg, naar de broodjesbar en laat ons achter. Snel haal ik het boek onder me kont vandaan. "Pfoe, dat boek zit echt.. hard."
|
|
|
|
Post by chicary on Jun 2, 2011 11:38:33 GMT -5
Chicary
Zodra Lucien grinnik ik. "Een nieuwe dansstijl? Wiebel-met-je-kont dans?" zeg ik lachend naar Melody en die kleurt rood. "Tja! Ik wist even niks anders zo snel te verzinnen! En jullie hielpen me ook niet echt om het boek te verstoppen," zegt ze en houdt het boek omhoog. "Sorry," zeg ik dan, maar schiet toch weer in de lach.
Nick
Lucas en ik worden naar ons onderkomen voor de komende tijd gebracht.. alles deed me hier herinneren naar de tijd in het leger... we waren er vroeg bij, de tijd dat kindersoldaten nog niet illegaal waren, misschien dat we daarom zo goed waren en bij deze speciale missie werden betrokken.. omdat we het al van jongs af aan hadden geleerd.. Opeens kreeg ik weer heimwee naar mijn moederland.. Egypte.. ik was voor het trainen als soldaat weggehaald bij mijn moeder, die erg trots op me was dat ik dit mocht doen, zij heeft nooit geweten dat ze me voorgoed mee zouden nemen uit het land, anders had ze het nooit toegestaan..
|
|
|
|
Post by Jennifer~ on Jun 2, 2011 13:52:54 GMT -5
Melody
"Lucien is toch slim?" zegt Sony dan ineens. Ik haal me schouders op. "Zou best eens kunnen. Ik kom 'm vaak tegen als ik even in de bibliotheek ben." "Waarom laten we hem dan niet helpen? Misschien weet hij wel meer dan ons.." Ik denk na. Lucien die ons gaat helpen? Dan kom ik dus elke dag zowat met 'm in aanraking.. en moet ik ook met 'm praten en overleggen en discussiëren. En elke dag weer dat verliefde gevoel in me maag.. wat eigenlijk best lekker voelde.. en misschien helpt 't ook wel. Hoe vaker ik bij 'm in de buurt ben, hoe closer we worden. En zo kan ik een keer - als we toevallig met z'n tweeën zijn - praten met 'm. Over.. het 'ons'. Ik weet namelijk echt nog steeds niet of er nou een 'ons' is, ondanks dat we al gezoend hebben. Het is nooit officieel verklaard. We hebben elkaar nog niet verkering gevraagd. Hoe vraag je dat eigenlijk? 'Wil je verkering met me?' of 'Wil je mijn jongen zijn?' hm, dat eerste klonk beter. Maar het klinkt ook zo kinderachtig.. Ik zie nu echt twee basisschool kinderen voor me. Maar ja, hoe vraag je het anders? "Joehoe! Melody?!" hoor ik Chicary roepen. Ik schrik op uit me gedachten en kijk d'r met grote ogen aan. "Wat?" breng ik uit. "Lijkt het je een goed idee? Lucien die ons meehelpt?" vraagt ze. Ik kijk om - naar de broodjesbar - waar Lucien nu een broodje staat te eten. "Uh.. nou ja, zou best kunnen. Maar vinden de jongens dat ook goed?" "OKÉ, we vertellen het Lucky!" zegt Sony meteen enthousiast. Ik kijk haar lachend aan. "Lucky?" "Een bijnaam voor Lucien," vertelt Sony. Ik knik langzaam. Lucky.. leuk bedacht. Lucky.. een lieve bijnaam, voor een lief persoon.
|
|
|
|
Post by chicary on Jun 2, 2011 14:09:23 GMT -5
Chicary
"Goed! LAten we nu gelijk gaan!" zeg ik en sta al op. "Moet het niet in het geheim?" vraagt Melody, die aan geheimhouding denkt van osn geheim... meestal kan ik geheimen nooit geheim houden, maar nu vond ik dat Melody te ver ging in voorzichtigheid. "Dat maakt toch niks uit? Ik zorg wel dat we met hem alleen staan," zeg ik en loopt richting Lucien. "Hey Chicary," zegt hij en neemt een hapje van zijn broodje. "Hoi, wil je even mee komen naar Melody en Sony?" vraag ik en ik wijs naar ze. "Oh, ok is goed," zegt hij met een lach en neemt zijn broodje mee.
Nick
"Nickkk zit je weer met je gedachten bij Sony? Vergeet haar! Ze moet je niet!" zegt Lucas ruw door mijn gedachten heen en gooit een kussen tegen mij hoofd, vanaf het stapelbedje boven mij. "Nee, ik dacht aan mijn moeder," zeg ik en hij wordt stil. "Oh ok, waarom?" vraagt hij. "Ik mis haar.." zeg ik zacht en wil er liever niet verder over praten, ik praat namelijk nooit over gevoelens, dat is voor watjes! Maar Lucas was mijn beste vriend en zou het toch nooit doorvertellen. "Ik hoorde dat je broertje nu in Anubis zit voor jou plaats,"zegt hij en ik kijk op. "Echt? En dat vertellen ze mij niet eens! Kan ik mijn familie eindelijk weer eens zien, zit ik hier!" zeg ik droevig en knijp mijn kussen uit boosheid.
|
|
|
|
Post by Jennifer~ on Jun 2, 2011 14:37:34 GMT -5
Melody
Lucien komt met Chicary aanlopen en ik leg het boek op me schoot, terwijl ik me handen erop leg. "Dus waarom moest ik komen?" vraagt Lucien om maar meteen met de deur in huis te vallen. Ik kijk naar Sony en Chicary, die mij vaag aankijken. Moest ik het vertellen of zo? Ik kijk hun aan, terwijl ik me wenkbrauwen omhoog trek. Dan wuift Sony met haar handen en ook Chicary begint te knikken. Ik rol met me ogen en zucht. "Nou," begin ik. "Weet je nog toen ik je net vertelde over de.." Ik voel me wangen rood worden. "Kont-wiebel-dans.." Lucien grinnikt en neemt snel een hapje van z'n broodje. Zou ik ook doen. Met volle mond knikt hij. "Eigenlijk danste ik niet. Ik had pijn. Doordat ik op iets zat." Ik til het boek op en laat 'm zien. Lucien slikt z'n broodje door. "Dat is een geschiedenisboek? Wilden jullie die verstoppen voor mij?" "Niet voor jou alleen," vertel ik. "O, ik snap 'm," zegt Lucien. Verbaasd kijken we hem aan. Zo snel begreep hij het? Dat kan nooit. "Jullie hebben dat boek gestolen!" roept Lucien lachend. "Stoute boefjes." Ik haal opgelucht adem en hoor Sony en Chicary ook zuchten. "Nee," zeg ik dan lachend. "We zijn geen boefjes." "Nou," begint Sony, maar ik kijk d'r meteen aan en schud me hoofd. "Nee," zeg ik lachend. "Toch? Of..? Oké, als je wat gestolen hebt, mag je dat later vertellen. Niet nu." Ik richt me weer op Lucien.. z'n broodje.. en ga verder. "Dit geschiedenisboek hadden we even geleend.. want uh, we hebben wat informatie nodig wat erin staat." "O? Voor een werkstuk?" "Nee! Houd nou even je mond en luister!" Wow, zei ik dat? Tegen Lucien? Ik giechel en sluit even me ogen. "Goed. Sorry. Maar we hebben het nodig voor.." Even kijk ik om me heen, maar iedereen is druk bezig en dus begin ik het hele verhaal te vertellen. "En nu willen we dus wat informatie over Odysseus opzoeken," sluit ik het verhaal af.
|
|
|
|
Post by Starbucks on Jun 2, 2011 14:40:22 GMT -5
Sean:
Ik zag Chi en liep naar haar toe maar botste tegen Lucien waardoor z'n broodje op hem lag. 'Hoe jammer' zei ik en ging snel naar de toiletten.
|
|
|
|
Post by Jennifer~ on Jun 4, 2011 13:49:33 GMT -5
Lucien
Ik keek even naar me broodje wat nu op de grond lag, doordat Sean me aanstootte. Arm broodje.. "En nu willen we dus wat informatie over Odysseus opzoeken," sloot Melody het verhaal af. Met een enthousiaste blik kijk ik op. "Odysseus? Dat is Griekse mythologie!! Cool."
|
|
|
|
Post by Starbucks on Jun 24, 2011 12:17:46 GMT -5
Sony:
'Nerd' mompelde ik stil en kwijlde omdat ik naar de foto van Odysseus keek.'Sony' zei Chicary verbaasd. 'Chicary' bouwde ik haar na. 'Je mag hem geen nerd noemen' zei ze. 'Ga jij je vriendje maar intomen' zei ik. 'Hmm' zei ze maar bleef zitten. 'Hij is wel degene die nerds aanvalt met broodjes hé' zei ik terwijl ik met mijn voet tapte op de vloer. 'Jouw vriendje eet waarschijnlijk nerds op' zei Chi. 'Noemde ze me nou een nerd?' vroeg Lucien. 'Ik heb geen vriendje' zei ik stil. 'Maar Nick moest vast iets belangrijk gaan doen' zei Chi. 'Hell to the no gurl, I ain't believing his lies.' zei ik met een raar accent en nam toen Melody's voedsel af en at er van.
|
|
|
|
Post by Jennifer~ on Jun 24, 2011 12:24:25 GMT -5
Melody
Ik kijk naar Sony die net mijn voedsel had afgepakt. "Uh... Sony..." "Hm?" mompelde Sony met een volle mond en in haar hand mijn broodje met pindakaas. Zelf gemaakt. "Je eet, zeg maar...mijn uh...brood op..." stamel ik. "Sony toch," zei Chicary. "Eerst Lucien nerd noemen en dan Melody's broodje opeten.." "Noemde Sony mij nerd?" vraagt Lucien weer. Ik grinnik en ook Chicary en Sony moeten ervan lachen. "Wat?!" vraagt Lucien met opgetrokken wenkbrauwen. Ik schud me hoofd. "N-n-nee. Niets." Ik slikte. "Ze noemde je wel nerd, maar nerds zijn.. juist lief. En dus...noemde Sony je..lief?"
|
|
